သိကြားမင်းမှ မိမိ၏ တန်ခိုးဖြင့် လက်လေးသစ်မျှရှိသော ဆင်းတုတော်ငါးဆူကို ထုလုပ် ပေး၏။ထွက်ရှိလာသော စူးစာ ၊ ဆောက်စာများကိုလည်း သစ်စေးသရိုးဖြင့် နယ်ပြီး ဆင်းတုတော် တစ်ဆူ ထပ်မံရရှိလေရာ သရကွန် ငါးဆူ ၊ ဆောက်စာ ၊ စူးစာမြတ်ပေါင်း မဉ္ဇူ ဘုရားတို့ကို ဌာပနာ ရန် ပေးအပ်၏။

          အလောင်းစည်သူမင်းကြီးလည်း ဆင်းတုတော်များမှ နိမ့်သဖြင့် ဆင်ခံပလ္လင်ခံရန် အကြံတော် ဖြစ်ပေါ်လာပြန်သည်။ထိုအကြောင်းအား ကျွန်းဉီးစောင့်နတ်သားတို့ ကြာလျှက် ဟိမဝန္တာ၌ ပေါက် သော “ဆင်ရေသဏ္ဍာန် နှင့်တူသည့်သစ်” ကို ပထမ ၊ ဒုတိယ ၊ တတိယ ၊ စတုတ္တ ၊ ပဉ္စမ ၊ ဆဌမ ဟု ကမ္ပည်းအက္ခရာရေးထိုးပြီး ဘုရားရုပ်တုတော်သို့ ရှေ့အသီးသီး တွင် သတ်မှတ်၍ ပန်းပုဆရာများ အား ဆင်ရုပ်ခံပလ္လင်များ ထုလုပ်စေ၏။

ပထမ            သရက္ခန်ဘုရာအား              ဆင်              ၁၅စီး             ရှိသောပလ္လင်

ဒုတိယ           သရက္ခန်ဘုရာအား              ဆင်              ၁၄စီး             ရှိသောပလ္လင်

တတိယ         သရက္ခန်ဘုရာအား              ဆင်              ၁၃စီး             ရှိသောပလ္လင်

စတုတ္တ           သရက္ခန်ဘုရာအား              ဆင်              ၁၂စီး             ရှိသောပလ္လင်

ပဉ္စမ              သရက္ခန်ဘုရာအား              ဆင်              ၁၁စီး             ရှိသောပလ္လင်

          မြတ်ပေါင်းပဉ္ဇူဘုရားအား ဆင် ၁၀စီး ရှိသော ပလ္လင်များပေါ်သို့ အသီးသီးတင်စေ၏။

          ထိုသို့ စီမံပြီးသောအခါ သရက္ခန်ဘုရားတစ်ဆူစီနှင့် ဓာတ်တော်နှစ်ဆူစီကို ဗောဓိဘုရား ဆင်းတုတော် တစ်ဆူစီ အတွင်းတွင် ဌာပနာ၍ ရွှေမယ်နလေးချောင်းစီဖြင့် ရိုက်၍ ပိတ်စေ လေသည်။

ဆင်းတုတော်များ တန်ခိုးပြခြင်း

          ဆင်းတုတော်များ ထုလုပ်ဌာပနာပြီးသောအခါ အနေကဇာတင်ရန် ကိစ္စကို မင်းကြီးမှ မေးမြန်းရာ ၎င်းင်းဆင်းတုတော်တို့မှာ မြတ်စွာဘုရား၏ ဓာတ်တော်မွေတော်အစစ်များ ဖြစ်သဖြင့် အနေကဇာတင်ရန် မလိုအပ်ကြောင်း ပြောလေသည်။ထိုခဏမှာတင် ဓာတ်တော် ၊ မွေတော်တို့သည် တစ်ပေါင်းတည်းစုရုံး၍ လက္ခဏာတော် ကြီးငယ် ၊ အသွယ်သွယ်တို့နှင့် တကွ ဘုရားရှင်၏ ပုံတော် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရောင်ခြည်တော်ခြောက်သွယ် ကွန့်မြူးတော် မူလေသည်။

“သရကွန် ဆင်းတုတော်များ ကိုးကွယ်ခြင်း”

          အလောင်းစည်သူမင်းကြီး၏ ဆရာတော်ဖြစ်သော ရှင်အရဟံမှ “ဤဆင်းတုတော်များကို မင်းကြီး၏ နန်းတော်တွင်ထား၍ ကိုးကွယ်သည်ထက် ဘုရားရှင် သီရိရဓာတ်တော် ကိန်းဝပ်တော် မူလိုသောအရပ်၌ တည်ထားတော်မူခြင်းက သာသနာတော် အတွက်ပို၍ ကျေးဇူးများမည်” ဟု တိုက်တွန်း၏။

          သို့အတွက် မင်းကြီးသည် ဘုရားခြောက်ဆူကို လှေပေါ်တွင်တင်၍ ရေအား ၊ ကြည်းအားဖြင့် ဆန်တော်မူလေသည်။ “ဘုရားရုပ်တုတော်ခြောက်ဆူ ကိန်းဝပ်တော်မူလို သောအရပ်၌ တစ်စုံတစ်ခု သော နမိတ်ဩဘာ ထင်ရှားစွာ ပြသည်ဖြစ်စေသော်” ဟု အဓိဠာန် ၍ ဆန်လေတော်မူသည်။

“ပုခန်းကြီးစည်သူရှင်ဘုရား”

          ကွန်းရွာသို့ရောက်လျှင် များစွာသော ငှက်တို့သည် ကောင်းကင်တွင် ပျံဝဲကြ၏။ ထိုအကြောင်းကို မေးတော်မူလျှင် ဟူးရားဖြူ ၊ ဟူးရာညိုတို့က ဤအရပ်တွင် မဟာနဝရ သိန္ဒပြည် ဖြစ်လတ္တံ့။ဤအရပ်တွင် ဘုရားရှင် ကိန်းဝပ်တော်မူလိုသည်ဟု လျှောက်၏။ မင်းကြီးလည်း ဆင်းတု တော်များကို ဆင်ဖြူငါးစီးတွင်တင်၍ “ဘုရားရှင် ကိန်းဝပ်တော် မူလိုသော အရပ်တွင် ဆင်ဖြူရပ် စေသော”ဟု အဓိဠာန်ပြု၍ လွှတ်လိုက်၏။ ဆင်ဖြူတော် တစ်စီးသည် က္ကုဒ္ဓိဓတောင်ကုန်းမြေတွင် ရပ်လေ၏။သောတပန်နတ်ကြီးလည်း ဤနေရာသည် ဘုရားအလောင်းတော် အောက်ချင်းငှက်ဖြစ် စဉ်က နေထိုင်ရာအရပ်ဖြစ်သည်ကို လျှောက်၏။မင်းကြီးလည်း ဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် ထိုအရပ်တွင် ပထမသရက္ခန်ဆင်းတုတော်ကို လိုဏ်တွင်းပူဇော်ပြီး ဝတ်မိုးဝတ်မြေ လှူဒါန်းခဲ့လေသည်။၎င်းမှာ “ပခန်းစည်သူရှင် ဘုရား” ပင်ဖြစ်လေသည်။

“ဆင်ကျိုးရွှေဂူဘုရား”

          ထိုမှစ၍ ဆင်ဖြူတော်များကို လွှတ်ပြန်လျှင် စတုတ္ထသရက္ခန်ဘုရား တင်ထားသော ဆင်တော်သည် တောင်အရပ်သို့ သွားပြီးလျှင် “ကျိုးဟန်ပြု၍”နေလေ၏။ သောတပန် နတ်မင်းကြီး လည်း ကိုယ်ထင်ပြပြီးလျှင် “ဤအရပ်သည် ဘုရားအလောင်းတော် ရွှေဟသ်ာငှက်မင်းဖြစ်စဉ်က နေသောအရပ်တည်း” ဟု ပြောဆို၏။သို့အတွက် မင်းကြီးလည်း ထိုအရပ်မှာပင် စတုတ္ထသရက္ခန် ဆင်းတုတော်ကို ဂူတိုက်ဆောက်လုပ်ကိုးကွယ်စေ၏။၎င်းကို “ဆင်ကျိုးရွှေဂူဘုရား”ဟု ခေါ်ကြ သည်။

“ပခုက္ကူရွှေတန့်တစ်ဘုရား”

          ကျန်ရှိသော ဆင်ဖြူနှစ်စီးကို ဆက်၍ စေလွှတ်ရာ ဒုတိယသရက္ခန်တင်သော ဆင်တော်သည် လမ်းတွင် “ဖီလာတန့်တစ်”ပြု၍ တော်ချုံကို နှာမောင်းတင်၍ နေလေ၏။ သောတပန် နတ်မင်းကြီးလည်း “ဤနေရာသည် မြတ်စွာဘုရားတော် ရွှေငါးကြင်းဖြစ်စဉ်က နေခဲ့ရာ အရပ် ဖြစ်သည်”ဟု လျှောက်ထားသဖြင့် ထိုအရပ်တွင် ဒုတိယ သရက္ခန်ဆင်းတုတော်ကို ကိုးကွယ်စေရာ “ရွှေတန့်တစ်ဘုရား”ဟု တွင်လေသည်။

“ရှင်တောင်မ ဘုရား”

          တတိယဆင်ဖြူတော်မှာကား ပခန်းကြီးမြို့၏ အနောက်မြောက်ဘက် ကုလလေးတာ သုံးတောင်အကွာရှိတောင်မကြီး၏ အရှေ့မျက်နှာတွင် နှာမောင်းမော့၍ ရပ်နေလေ၏။ ထိုအခါ ပညာရှိတို့က “ ဤနေရာတွင် သီရိဓမ္မာသောကမင်းကြီး တည်ထားခဲ့သော မုဠော စေတီတော်ရှိ ပါသည်” ဟု လျှောက်ကြ၏။မင်းကြီးသည် မုဠောစေတီကို ထပ်မံ၍ ဂူလိုဏ်ပြု လုပ်စေပြီး တတိယ သရက္ခန် ဆင်းတုတော်ကို ကိုးကွယ်စေလေသည်။

          ၎င်းရှင်မတောင် ဆင်းတုတော်မှာ ယခုပခန်းကြီးစည်သူရှင်ဘုရားတွင် ကိန်းဝပ်တော် မူလေသည်။

“မြတ်ပေါင်းမဉ္ဇူဘုရား”

          မြတ်ပေါင်းမဉ္ဇူဘုရားကို ဆင်တော်တွင်တင်၍ လွှတ်လိုက်ရာ ပခန်းကြီးအရှင်သူမြတ် ၏ ကျောင်းလှေကားဉီးတွင် ရပ်နေ၏။ထို့အတွက် မင်းကြီးသည် မြတ်ပေါင်းမဉ္ဇူဘုရားကို ဂုဏဝန် ၊ သီလဝန် နှင့် ပြည့်စုံသော ပခန်းကြီးအရှင်သူမြတ်အား အပ်၍ ကိုးကွယ်စေသည်။

မြတ်ပေါင်းမဉ္ဇူဘုရားသည်ယခုဘုရားကြီးစည်သူရှင်ဘုရားတွင်ကိန်းဝပ်လျက်ရှိသည်။